Зубко Владимир Иванович.

    1962 жылы 24 мамырда Шығыс Қазақстан облысы Шемонаиха ауданы Октябрьский ауылында туған. Орта мектепті бітірген. Армияға шақырылғанға дейін совхозда шофер болып жұмыс жасаған. 1981 ж. 3 сәуірінде Шемонаиха аудандық әскери комиссариатымен КСРО Қарулы Күштері қатарына шақырылды. 1981 ж. 4 қарашасында Ауғанстанға жіберілді. 1983 ж. 30 наурызда қызметі аяқталуына төрт күн қалғанда әскери тапсырма орындау кезінде қайтыс болды.  1983 ж. 8 сәуірінде Шығыс Қазақстан облысы Шемонаиха ауданы Октябрьский ауылында жерленді. 1983 ж. 20 қазандағы КСРО Жоғарғы Кеңес Президиумы Жарлығымен Қызыл Ту орденімен марапатталды (қайтыс болғаннан кейін). 1989 ж. 7 ақпандағы КСРО Жоғарғы Кеңес Президиумы Жарлығымен «За отвагу» (Ерлігі үшін) медальмен марапатталды (қайтыс болғаннан кейін). Зубко атымен Октябрьский а. көше аталған, ол туралы естелік ретінде жыл сайын шаңғы жарысы өткізіледі.

Әдебиет:
Азалы кітап : ауған жеріндегі әскери қимылдар барысында қаза тапқан шығысқазақстандық жауынгерлер (1979-1989 жж.) = Книга памяти : воины - восточнокахстанцы, погибшие во время боевых действий в Афганистане (1979-1989 гг.) / "Ауғанстандағы соғыс ардагерлерінің Өскемен ұйымы" қоғамдық бірлестігі ; "Ауған соғысы және Семей қаласындағы жергілікті соғыстардың соғыс ардагерлері мен соғыс мүгедектері" қоғамдық бірлестігі ; А. С. Пушкин атындағы Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы ; Абай атындағы Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы. - Өскемен : [б. и.], 2014. – С. 92-93.

Воины Рудного Алтая на земле Афганистана: Книга памяти. - Усть-Каменогорск, 2004. - 588 с. 

 

Крепп Анатолий Владимирович.

    Шығыс Қазақстан облысы Шемонаиха қаласында туған. №1 орта мектепті аяқтаған. Армиядан қайтарылғаннан кейін маршал И.С.Конев атындағы Алма-Ата жоғарғы жалпы әскери училищеге түсті. Училищені бітірген соң Панфилов қ. Ортаазиялық әскери округынде аға лейтенант атағында барлаушы рота командирі қызметін атқарды. 1984 ж. Ауғанстанға жіберілді, 51932 пп ә/б мотоатқыш ротасының командирі. 1985 жылдың тамызында әскери тапсырма орындап жүріп жараланған, Кабул қ. әскери госпиталда емделді. Соңғы хаттарының бірінде, мерзім аяқталғанша, 30 күн, 1 ай уақыт қалғанын жазған екен. 1986 ж. 23 маусымында ол қайтыс болды. Шемонаиха қаласында жерленген. КСРО Жоғарғы Кеңес Президиумы Жарлығымен Қызыл Ту орденімен марапатталды (қайтыс болғаннан кейін). Аға Лейтенант Крепп атымен №1 ом кадет сыныбы аталған, Шемонаиха қ. көше аталған.

Әдебиет:
Азалы кітап : ауған жеріндегі әскери қимылдар барысында қаза тапқан шығысқазақстандық жауынгерлер (1979-1989 жж.) = Книга памяти : воины - восточнокахстанцы, погибшие во время боевых действий в Афганистане (1979-1989 гг.) / "Ауғанстандағы соғыс ардагерлерінің Өскемен ұйымы" қоғамдық бірлестігі ; "Ауған соғысы және Семей қаласындағы жергілікті соғыстардың соғыс ардагерлері мен соғыс мүгедектері" қоғамдық бірлестігі ; А. С. Пушкин атындағы Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы ; Абай атындағы Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы. - Өскемен : [б. и.], 2014. - С. 104.

Воины Рудного Алтая на земле Афганистана: Книга памяти. - Усть-Каменогорск, 2004. - 588 с.

Абзалимова М. Я живой, если помнят меня...: о воине-афганце А. В. Креппе // Ленинское знамя. – 1989. - 20 июня. - С. 3.

 

Самохин Валерий Генрихович.

      1960 жылы 12 шілдеде Шығыс Қазақстан облысы, Шемонаиха ауданы, Первомайский ауылында дүниеге келген. Карбышев атындағы орта мектепті бітіргеннен кейін С.Орджоникидзе атындағы Омбы жоғары құрама қару-жарақ командалық училищесінде оқыды. 1981 жылы 27 қыркүйек 1981 жылғы алғашқы түлектердің бірі өз еркімен интернационалист-жауынгер атанды. Мотоатқыштар взводының командирі лейтенант 37 әскери қимылға қатысты. 1982 жылы жау оғы астында болған ұрыста екі жаралы жауынгерді арқалап алып, ерлігі мен қаһармандығы үшін «Қызыл Жұлдыз» орденімен марапатталған.1982 жылы 23 шілдеде өзеннен өту кезінде жауынгерлік тапсырманы орындау кезінде қаза тапқан. Құндыз. 1982 жылы 31 шілдеде Шығыс Қазақстан облысы, Шемонаиха ауданы, Первомайский ауылында жерленген. КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының 1982 жылғы 19 шілдедегі Жарлығымен КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының 1983 жылғы 3 наурыздағы Жарлығымен «Қызыл Жұлдыз» орденімен (қайтыс болғаннан кейін) марапатталды. - Қызыл Ту ордені (қайтыс болғаннан кейін). Самохин қызмет еткен взвод оның атымен аталған. Күн сайын жеке құрамды шақыру кезінде оң қапталдан «Гвардия лейтенанты Самохин интернационалдық борышын өтей отырып, ауған халқының жауларымен шайқаста ерлікпен қаза тапты» деп жауап береді.

Әдебиет:
Азалы кітап: ауған жеріндегі әскери кімылдар барысында Қаза тапқан шығысқазаақстандық жауынгерлер (1979-1989 жж.) = Book of memory: warriors - Шығыс Қазақстандықтар Ауғанстандағы соғыс қимылдары кезінде қаза тапқан (1979-1989) бірлестігі; «Ауған соғысы және Семей қаласындағы жергілікті соғыстар мен соғыс ардагерлері» А.С.Пушкин атындағы «Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы»; Абай атындағы Шығыс Қазақстан облыстық кітапханасы. - Өскемен: [б. және.], 2014. - С. 166-167.
Ауған жеріндегі Кенді Алтайдың жауынгерлері: Естелік кітабы. - Өскемен, 2004 .-- 588 б.
Каратушин В. Мен болмасам, кім?...: Ауған жауынгері В.Г. Самохин туралы // Рудный Алтай. - 1986 .-- 15 сәуір. - С. 4.
Еске сала кетейік: [ауылдағы жауынгер-интернационалист В.Самохинге арналған мемориалдық тақта туралы. Бірінші мамыр] // Рудный Алтай. - 2015 .-- 23 қыркүйек. - С. 3.