Даңқ Орденінің толық Кавалерлері
- Толығырақ
- Категория: Даңқ Орденінің толық Кавалерлері
Дмитриев Матвей Иванович.
1924 жылы 1 мамырда қазіргі ШҚО Шемонаиха ауданы Верхубинка а. жұмысшы отбасында дүниеге келген. 1938 ж. Өскемен қ. Комендантка к. 6 сынып бітірді. «Красный партизан» колхозында трактор тіркемешісі болып жұмыс істеген. 1942 ж. қыркүйегінен Қызыл Әскерде. 1943 ж. наурызынан майданда. 1944 жылы 1 тамызда гвардияның Красно (Польша) қаласы маңындағы шайқаста кіші сержант Дмитриев өзінің есебімен бірге жаудың 80-нен астам сарбазы мен бірнеше пулеметін жойды.
1944 ж. 26 тамызында III дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған..
1945 ж. 8 ақпанында Врунов (Бальско-Бяла қаласынан солтүстік- батысқа 10 шм, Польша) елді-мекені жанындағы шайқаста Дмитриевтің есебі гитлершілер батальонының қапталынан шабуылға тойтарыс бере отырып, қаруды тез дайындап және 300-400 метр қашықтықта жау жаяу әскерін атып тастады. Осы шайқаста есеп 2 пулемет, минометті жойып және 40 гитлершілерді қырды.
1945 ж. 13 мамырында ІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған.
Өз полкі құрамында Жеңіске дейін жетті. Моравия-Острава бағытында 1945 жылы 18 сәуірде Опава өзенінен тездетіп өту кезінде Дмитриев алғашқылардың бірі болып өзеннің арғы жағына өтіп, жаяу әскер взводына дейін жойды. 1945 ж. 15 маусымда ІІ дәрежелі Даңқ орденімен, 1955 ж. 19 тамызда І дәрежелі Даңқ орденімен қайта марапатталған.
1947 ж. наурызында әскерден қайтарылды. Өскемен қ. тұрды. 1947 ж. бастап 1974 ж. зейнетке шыққанға дейін қорғасын-мырыш комбинатында жұмыс істеген. 1955 ж. отставкадағы старшина. І дәрежелі Отан соғысы орденімен, ІІ дәрежелі Отан соғысының екі орденімен, медальдармен марапатталған. Өскемен қ. құрметті азаматы. Дмитриев тұрған үйде мемориалдық тақта орнатылған. 1995 ж. 27 қаңтарында қайтыс болған.
Капорин Александр Емельянович.
1924 ж. 12 желтоқсанда ШҚО Бородулиха ауданының Шелехово а. Қызметкер отбасында дүниеге келген. 9 сынып бітірген. 1942 ж. тамызынан Қызыл Әскерде. Украина, Румыния, Польшаны босатуға, Германия аумағындағы шайқастарға қатысқан.286-шы артиллерия полкінің зеңбірекшісі (111-ші атқыштар дивизиясы, 52-ші армия, 2-ші Украина майданы). 1944 ж. 26 тамызда қатардағы Капорин Гермэнешти (Ясса қ. оңтүстік-шығысына 50 шм, Румыния) елді-мекені үшін шайқаста 4 пулемет пен 15-тен астам гитлершілерді тікелей атыспен ұрды.
1944 ж. 18 қыркүйекте ІІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған.
1945 ж. 10 ақпанда сержант Капорин Хашмер поляк елді-мекені маңындағы шайқаста есеп құрамында есептеу кезінде ол жауға тікелей атыс жүргізіп, алты пулеметті, танкке қарсы қаруды басып, жаудың 20 сарбазын жойды.
1945 ж. 24 ақпанда ІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған.
1945 жылы 17 сәуірде Нидер-Зодель елді мекеніндегі шайқаста Капорин қаруды тікелей зеңбірекке айналдырып, есептеу жауынгерлерімен бірге көптеген гитлерлік сарбаздарды қабілетсіз етіп, алты пулемет нүктесін басып тастады.
1947 ж. наурызда әскерден қайтарылды. 1959 ж. Алма-Ата қаржы-экономикалық техникумын бітірген. Шемонаиха қ. тұрдды, жұмыс істеді. Колхозаралық құрылыс ұйымының жоспарлау-өндірістік бөлімін басқарған. 1968 жылдан – отставкадағы старшина. 1 жәрежелі Отан соғысы орденімен, медальдармен, о.і. «Ерлігі үшін», «Нұр-Отан» ХДП «Белсенді қызметі үшін» (2007 ж.) құрмет кеуде белгісімен марапатталған. 2005 ж. 6 мамырда Астана қ. «Ақорда» резиденциясында Қазақстан Президенті Нұрсұлтан Назарбаев Ұлы Отан соғысы Жеңісінің 60 жылына және Отанды Қорғау күніне Александр Капоринге «Алтын Жұлдыз» медальін, «Халық қаһарманы» атағы мен «Отан» орденін тапсырды.
«Халық Батыры» атағы - Қазақстандағы ең жоғары дәрежелі айырмашылық. "Халық Қаһарманы" атағы батырлық азаматтық немесе әскери ерлік жасауға байланысты Қазақстан алдындағы айрықша еңбегі үшін беріледі. "Халық Қаһарманы" атағына ие болған адамдарға "Алтын жұлдыз" айрықша айырым белгісі және Отан ордені тапсырылады. 2007 ж. 28 тамызда қайтыс болды.
Худяков Петр Николаевич.
1923 ж. 22 шілдеде ШҚО Шемонаиха ауданының Межовка а., шаруа отбасында дүниеге келген. Бастауыш біліп алып, жергілікті колхозда жұмыс істеген. Қызыл Әскерде – 1942 ж. Далалық барлаушыны даярлаудан өтті. Оның жауынгерлік жолы Воронеж облысынан Чехословакияға дейін өтті. 1943 ж. қатардағы Петр Худяков бұрқыраған оқ астымен шайқастан жаралы командирді алып шыққан және де сол үшін «Ерлігі үшін» медальімен марапатталған.
1944 ж. 6 маусымда Ростоки ауылы (Черновицкий облысы Путилский ауданы) жанында іздеу тобы құрамында «тұтқынды» басып алды. 1944 ж. 15 маусымда ІІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған. 1944 ж. 28 мен29 қыркүйекте Гесс тауы ауданында (Закарпат облысы Ясинь қаласының оңтүстігі) Худяков алғашқылардың бірі болып жаудың окопын басып кіріп, автомат пен гранатадан оқ атып, пулеметті және онға дейін жау сарбаздарын жойды. 1944 ж. 20 желтоқсанда ІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған. 1945 ж. 25 наурызда барлаушылар тобы басшылығымен Витув (Трстен қаласы шығысы 16 км, Чехословакия) елді-мекені ауданында жаудың окопына басып кіріп, 2 гитлершіні тұтқынға алды. Өз бөлімшесінің жауынгерлерімен бірге инженерлік тосқауылдарда 8 өту жасады, 35 минутты залалсыздандырды, бұл атқыштар бөлімшесіне шығынсыз алға жылжуына ықпал етті. 1945 ж. 29 маусымда І дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған. 1947 ж. әскерден қайтарылған. Туған ауылында МТС меңгеруші болып жұмыс істеген. І дәрежелі Отан соғысы Орденімен марапатталған. 1993 жылы қайтыс болды.
